Στην αφήγηση του κ. Κοντολέων, αυτό που μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση είναι η περιγραφή του τι είναι ένας συγγραφέας και πώς ακριβώς δημιουργεί, πότε πεθαίνει (όχι φυσικά αλλά όταν ξεχαστεί το έργο του). Ο φυσικός θάνατος δε συνεπάγεται απαραίτητα τον θάνατο του συγγραφέα, όσο τα δημιουργήματά του εξακολουθούν να διαβάζονται, να συζητιούνται και να αξιοποιούνται.
